Hezbollah Tolak Pelucutan Senjata, Dakwa Rancangan Itu Memihak Kepada Israel

Pemimpin Hezbollah menentang cadangan agar kumpulan bersenjata di Lubnan menyerahkan senjatanya, dengan menyatakan rancangan itu bukan untuk keselamatan rakyat tetapi memberi kelebihan kepada Israel dan kuasa luar yang menyokongnya. Dalam ucapannya beliau menyeru kerajaan supaya tidak tunduk kepada tekanan antarabangsa yang menurutnya boleh menggadaikan kedaulatan negara.

Keengganan Hezbollah melepaskan persenjataan datang dalam suasana tegang di sempadan utara Lubnan, di mana insiden berkala antara militan dan tentera Israel membangkitkan kebimbangan bahawa ruang kosong ketenteraan akan diisi oleh ancaman luar. Hezbollah menegaskan senjata mereka dilihat sebagai alat pertahanan oleh sebahagian besar masyarakat di selatan negara itu, dan sebarang pelucutan akan mengubah keseimbangan kuasa di peringkat domestik dan serantau.

Dari sudut analisis, tuntutan pelucutan senjata sering dibungkus sebagai usaha untuk mewujudkan ketertiban kerajaan, tetapi realitinya bergantung kepada siapa yang mendapat manfaat daripada kekosongan kuasa. Dalam konteks semasa — dengan sokongan politik dan ketenteraan AS kepada Israel — adalah wajar untuk mempertanyakan sama ada tekanan pada Hezbollah benar-benar bertujuan keselamatan Lubnan atau untuk melemahkan pihak yang dilihat menyokong rakyat Palestin. Saya percaya mana-mana pendekatan yang mengabaikan akar konflik dan hak pertahanan rakyat tempatan akan membawa kepada ketidakstabilan berterusan.

Politik dalaman Lubnan juga boleh tergugat; kerajaan yang cuba memaksa pelucutan tanpa kesepakatan luas berisiko mencetuskan protes dan ketegangan antara faksi. Di peringkat antarabangsa, cadangan sedemikian berpotensi menjadi alat diplomasi yang membawa implikasi besar terhadap rantaian keselamatan di rantau ini — bukan sekadar soal senjata tetapi juga tentang siapa yang diberi kuasa untuk menentukan nasib rakyat Palestin dan rakyat Lubnan.

Kesimpulannya, perbincangan tentang pelucutan senjata tidak boleh semata-mata ditentukan oleh tuntutan luaran tanpa mengambil kira kepentingan keselamatan sejagat dan keadilan sejarah. Jika tujuan sebenar adalah keamanan yang adil dan berkekalan, langkah itu mesti melibatkan dialog sebenar, kawalan ketelusan, dan jaminan bahawa keselamatan rakyat tetap menjadi keutamaan — bukan alat untuk mengukuhkan pihak yang agresif.