Lagi Sebuah Keluarga Gaza Musnah dalam Serangan — PBB Kutuk Serangan di Doha, Tapi Tindakan Mana?

Satu lagi keluarga di Gaza dilaporkan berkecai selepas serangan udara yang menghancurkan kediaman mereka, menambah jumlah sivik yang terus menanggung beban konflik ini. Kejadian terkini ini menekankan realiti yang berulang: rumah yang menjadi sasaran, nyawa yang hilang, dan komuniti yang semakin rapuh. Walaupun butiran tepat tentang mangsa masih dikumpulkan, gambar reruntuhan dan tangisan yang menyusul jelas menunjukkan kesan mendalam terhadap kehidupan seharian penduduk Gaza.

Di waktu yang sama, Majlis Keselamatan PBB mengeluarkan kecaman terhadap serangan di Doha, satu tindakan yang mendapat perhatian antarabangsa. Namun bagi ramai warga Gaza, kecaman sahaja tidak mengubah situasi di medan — bantuan kemanusiaan sukar sampai, infrastruktur terus musnah, dan perlindungan untuk orang awam kekal tidak mencukupi. Perbandingan antara reaksi kepada insiden berlainan menimbulkan rasa tidak seimbang dalam respons global.

Dari perspektif saya, ini bukan sekadar siri kejadian terpencil; ia mencerminkan pola sistemik di mana impunitas dan keganasan terhadap penduduk awam berterusan tanpa tindakan berkesan. Prinsip undang-undang humanitari seharusnya melindungi bukan hanya dalam kata-kata, tetapi melalui mekanisme penyiasatan bebas, akauntabiliti bagi pelaku, dan langkah untuk menghentikan sasaran terhadap kawasan kediaman. Tanpa itu, setiap laporan tragedi hanya menjadi statistik baru dalam kitaran penderitaan.

Keterlanjuran reaksi antarabangsa juga menimbulkan soalan tentang prioriti dan tekanan politik: mengapa kecaman pantas berlaku di satu tempat, tetapi keadilan dan perlindungan sukar dicapai di tempat lain yang menghadapi keganasan berulang? Dunia perlu menimbang langkah konkrit — seperti penguatkuasaan embargo senjata, akses bantuan tanpa halangan, dan perlindungan sivik yang ditetapkan — bukan hanya kenyataan rasmi yang akan dilupakan selepas tajuk utama reda.