Menata Semula Sempadan: Netanyahu, Kuasa dan Masa Depan Palestin

Perdana Menteri Israel, Benjamin Netanyahu, mengisytiharkan hasrat untuk mengubah susunan geopolitik di rantau Timur Tengah — kenyataan yang muncul di tengah konflik yang semakin memuncak di Gaza. Ucapan ini bukan sekadar retorik diplomatik; ia membawa implikasi nyata kepada bagaimana sempadan, kawalan dan hak rakyat ditadbir pada masa depan.

Bagi rakyat Palestin, rancangan sedemikian berpotensi menjadi ancaman terbaharu terhadap hak dan tanah yang sudah lama dipertikai. Langkah-langkah yang memperkukuh kawalan atau menstruktur semula wilayah boleh bermakna aneksasi bertahap, pengukuhan penempatan, dan pengurangan prinsip penyelesaian dua negara yang memberi harapan kepada kebanyakan penduduk. Akibatnya bukan sekadar garis di peta, tetapi kehidupan, keluarga dan identiti yang terhakis.

Komuniti antarabangsa kini menghadapi dilema: mempertahankan undang-undang antarabangsa atau meneruskan realpolitik yang mengutamakan kepentingan strategik. Negara-negara jiran dan kuasa besar dilihat terpecah antara kecaman simbolik dan tindakan sebenar. Normalisasi hubungan sesetengah negara dengan Israel juga mengaburkan garis antara diplomasi dan pengiktirafan langkah-langkah yang menjejaskan hak rakyat Palestin.

Dalam analisis saya, hasrat untuk menstruktur semula susunan wilayah tidak boleh dilihat berasingan daripada dasar yang telah mengukuhkan pendudukan selama beberapa dekad. Ia berfungsi sebagai alat politik untuk memeterai status quo—mengukuhkan kawalan sambil menutup pintu kepada keadilan dan pertanggungjawaban. Solidariti antarabangsa perlu lebih daripada kenyataan; ia mesti disertai usaha menegakkan hak asasi, akses kemanusiaan, dan mekanisme undang-undang yang berkesan.

Kesimpulannya, sebarang percubaan untuk menata semula sempadan tanpa penyertaan dan persetujuan rakyat yang terjejas hanya akan menambah luka lama dan mencetuskan ketidakstabilan lebih luas. Pilihan yang diambil oleh pemimpin dunia kini menentukan sama ada masa depan rantau ini dibina atas prinsip keadilan dan hak asasi, atau atas hegemoni dan kepentingan politik. Kemanusiaan perlu dijadikan asas dalam setiap keputusan.