Mengiktiraf Negara Palestin: Realiti, Halangan dan Jalan Ke Hadapan

Dalam minggu-minggu terakhir, beberapa negara besar termasuk United Kingdom, Perancis, Kanada dan Australia mengumumkan langkah rasmi untuk mengiktiraf Palestin — menyertai lebih 160 negara yang sudahpun mengambil tindakan serupa. Walaupun angka itu memberi tekanan diplomatik, perubahan di lapangan sukar dilihat ketika Amerika Syarikat dan Israel secara jelas menentang pengiktirafan penuh yang akan memberi kesan praktikal terhadap status Palestin di arena antarabangsa.

Mengiktiraf sebuah negara bukan sekadar pengumuman simbolik; ia melibatkan soalan undang-undang dan politik tentang kriteria kenegaraan seperti penduduk tetap, sempadan yang jelas, kawalan efektif ke atas wilayah dan keupayaan untuk menjalinkan hubungan antarabangsa. Dalam konteks Palestin, isu-isu seperti pendudukan, pengembangan penempatan haram, dan perpecahan politik dalaman membuatkan kriteria ini sukar dicapai dalam bentuk tradisionalnya — namun itu tidak menghapuskan legitimasi tuntutan rakyat Palestin atas hak penentuan nasib sendiri.

Apa mekanisme yang ada untuk menjadikan pengiktirafan lebih berkuasa? Pilihan termasuk pengiktirafan dua hala oleh lebih banyak negara, menaik taraf status Palestin di PBB, atau penggunaan platform antarabangsa lain seperti mahkamah hak antarabangsa dan organisasi antarabangsa untuk memperkukuh kedudukan undang-undang. Namun setiap laluan mempunyai halangan: Undi di Majlis Keselamatan boleh dihalang oleh veto, tindakan unilateral boleh mencetus tentangan diplomatik dan ekonomi, dan perubahan di lapangan memerlukan tekanan nyata terhadap dasar pendudukan dan dasar penempatan yang sedang berjalan.

Dari sudut pandang pro-Palestin, pengiktirafan adalah alat penting untuk melindungi nyawa dan hak asasi, bukan sekadar slogan politik. Ia boleh membuka ruang untuk akuntabiliti, henti permusuhan yang berlanjutan, dan akses kepada mekanisme keadilan antarabangsa. Pada masa yang sama, sikap ambivalen atau munasabah sesetengah kuasa besar mendedahkan hipokrasi: bila berkaitan kepentingan geopolitik, nilai-nilai hak asasi boleh diketepikan. Solidariti antarabangsa mesti disertai dengan tindakan yang menekan struktur yang mengekalkan penindasan, bukan hanya kenyataan retorik.

Kesimpulannya, pengiktirafan negara Palestin bukanlah penawar segera kepada konflik yang kompleks, tetapi ia memberi landasan politik dan undang-undang untuk memperjuangkan hak yang telah lama dinafikan. Jika dunia benar-benar serius tentang keadilan dan keamanan, langkah pengiktirafan mesti diikuti dengan tekanan nyata terhadap dasar yang mengekalkan pendudukan dan pembinaan penempatan, serta sokongan untuk proses yang benar-benar memberi suara kepada rakyat Palestin. Tanpa tindakan berterusan dan kolektif, pengiktirafan akan kekal sebagai simbol — bukan penyelesaian.