Pengiktirafan Politik Hezbollah: Satu Realiti yang Memperumit Jalan Perdamaian

Utusan Amerika Syarikat Tom Barrack baru-baru ini mengakui bahawa Hezbollah memainkan peranan rasmi dalam struktur politik Lubnan, suatu pengakuan yang menandakan realiti kompleks di Beirut. Pengiktirafan ini bukan sahaja menjejas tafsiran antarabangsa terhadap gerakan itu, tetapi juga mengubah dinamik segala usaha untuk menyelesaikan ketegangan dengan Israel.

Hezbollah bukan sekadar gerakan bersenjata di sempadan selatan; ia hadir juga sebagai entiti politik dengan wakil-wakil dalam institusi negara, rangkaian khidmat sosial, dan pengaruh kuat di kalangan segmen masyarakat Lubnan. Gabungan peranan awam dan kapasiti ketenteraan ini mewujudkan keadaan di mana tindakan terhadap satu dimensi boleh mencetuskan implikasi besar pada dimensi lain, termasuk kestabilan kerajaan dan keselamatan awam.

Dari sudut analisis, pengakuan oleh figura diplomatik AS mencerminkan pendekatan pragmatik yang mengiktiraf realiti di lapangan — tetapi ia membawa risiko. Apabila pihak bersenjata diiktiraf sebagai pemain politik, pilihan untuk menyelesaikan konflik melalui tekanan ketenteraan sahaja menjadi semakin bermasalah kerana boleh mengancam institusi negara dan menyebabkan lebih banyak kesengsaraan kepada penduduk awam. Di sini juga tampak paradoks: perbincangan tentang status Hezbollah sering mengalihkan perhatian daripada penderitaan rakyat Palestin yang terus menanggung akibat konflik yang lebih luas.

Langkah seterusnya seharusnya bukan mengehadkan perbualan kepada label semata-mata, tetapi mencari jalan diplomasi yang mampu melindungi nyawa dan hak asasi sambil menangani isu keselamatan. Rundingan serentak yang menggabungkan tuntutan pelucutan senjata berstruktur, jaminan keselamatan untuk Lubnan, dan penyelesaian yang adil untuk rakyat Palestin perlu dipertimbangkan. Komuniti antarabangsa wajib menolak pendekatan satu-dimensi yang mengutamakan logik ketenteraan tanpa rancangan politik dan kemanusiaan yang jelas.

Kesimpulannya, mengiktiraf peranan politik Hezbollah mungkin mencerminkan kebenaran pragmatik, tetapi ia juga menuntut kebijaksanaan baru dari pembuat dasar: prioriti mesti diberikan kepada perlindungan awam, keadilan untuk pihak yang dizalimi, dan usaha diplomatik yang menyeluruh. Tanpa strategi yang menumpukan kepada pencegahan penderitaan serta penyelesaian akar umbi konflik, pengiktirafan politik akan kekal sebagai halangan, bukan jambatan, kepada keamanan yang berkekalan.