Syria dan Israel Hampir Capai Rundingan Meredakan Ketegangan — Harapan dan Risikonya

Utusan Amerika Syarikat melaporkan bahawa rundingan antara Damsyik dan Tel Aviv kini menunjukkan tanda-tanda kemajuan ke arah perjanjian untuk mengurangkan konfrontasi di sempadan yang bergolak, satu langkah yang disambut dengan hati-hati oleh pemimpin Syria. Wakil tinggi Syria, al-Sharaa, menyatakan harapan bahawa perjanjian sedemikian boleh mengurangkan risiko pertempuran terbuka, tetapi beliau juga memberi amaran bahawa tindakan Israel yang cuba memecahkan kesatuan wilayah Syria boleh membawa akibat lebih luas bagi kestabilan rantau ini.

Perincian teknikal perjanjian yang dibincangkan belum didedahkan sepenuhnya, namun sumber diplomatik menyebut kemungkinan termasuk pengaturan zon penyangga, pemantauan antarabangsa, dan pengurangan operasi ketenteraan di beberapa titik sensitif. Bagi banyak pemerhati, titik tumpu ialah sama ada perjanjian ini bersifat sementara untuk mengurangkan tekanan semasa — atau sebahagian daripada strategi lebih luas yang membenarkan pengaruh asing untuk mengukuhkan kepentingan masing-masing di tanah Syria.

Dari sudut analisis, perjanjian ini tidak boleh dilihat secara terpisah daripada pengaruh kuasa besar di Syria — terutamanya peranan Rusia, Iran, dan Amerika Syarikat — serta kelompok bersenjata yang berkaitan. Di samping itu, pendekatan ini perlu dinilai dalam konteks yang lebih luas: jika rundingan bertumpu hanya pada isu sempadan, ia mungkin memberi ruang kepada operasi lain yang menekan kehidupan rakyat Palestin dan rakyat Syria tanpa menyelesaikan akar masalah. Kesinambungan perlindungan hak asasi dan akses bantuan kemanusiaan mesti menjadi sebahagian daripada sebarang langkah ke hadapan.

Di arena politik, rundingan sebegini juga mencerminkan dinamika domestik di Israel dan kebimbangan rejim Syria untuk mengekalkan kedaulatan selepas konflik berpanjangan. Terdapat risiko bahawa persetujuan sementara akan dimanfaatkan untuk mengukuhkan kedudukan strategik pihak luar, menjadikan perjanjian itu lebih sebagai alat taktikal daripada penyelesaian jangka panjang. Komuniti antarabangsa harus menuntut ketelusan dan mekanisme penguatkuasaan supaya rakyat tidak menjadi mangsa permusuhan yang dikurangkan hanya di permukaan.

Kesimpulannya, perkembangan ini memberi sedikit ruang untuk optimisme berhati-hati: rundingan yang membawa kepada pengurangan segera keganasan adalah berharga, tetapi ia mesti diiringi dengan komitmen nyata terhadap kedaulatan Syria, keadilan bagi Palestin, dan perlindungan penduduk awam. Tanpa itu, apa yang nampak seperti kemajuan hari ini boleh berubah menjadi penyelesaian separa yang mengekalkan ketidakadilan untuk masa panjang.