Tehran Dalam Cengkaman: 21,000 Ditahan Selepas Gelombang Serangan Israel-AS

Kerajaan Iran mengumumkan penahanan lebih 21,000 individu selepas gelombang serangan yang melibatkan Israel dan Amerika Syarikat pada bulan Jun, langkah yang dilaporkan dilakukan dalam masa kira-kira dua minggu. Penahanan ini dikatakan meliputi kempen besar-besaran di beberapa wilayah, dengan tujuan rasmi menyatakan ia untuk mengekalkan keselamatan dalam situasi kecemasan. Kenaikan jumlah tahanan dalam tempoh singkat mencetuskan persoalan tentang skala operasi dan siapa yang menjadi sasaran.

Laporan dalaman menunjukkan pegawai keselamatan menumpukan kepada pelbagai kumpulan: daripada suspek pengintipan hingga orang yang didakwa menimbulkan kekacauan awam. Namun ketidakhadiran maklumat terperinci tentang tuduhan dan proses undang-undang menimbulkan kebimbangan bahawa langkah itu turut menyentuh aktivis, wartawan atau pembangkang yang kritikal terhadap tindakan kerajaan. Ketelusan tentang kriteria penahanan dan akses kepada peguam nampaknya masih terhad.

Dari sudut analisis, tindakan ini boleh dilihat sebagai reaksi kerajaan terhadap ketakutan gangguan semasa tekanan luaran — sebuah rejim yang berhadapan serangan luar selalunya menumpukan kepada kawalan dalaman untuk mengelakkan huru-hara. Tetapi langkah keselamatan berskala besar berisiko disalahguna untuk mengekalkan kuasa atau membungkam suara kritikal. Sejarah menunjukkan bahawa tempoh krisis sering memberi ruang bagi tindakan yang melangkaui piawaian hak asasi jika tidak diawasi secara antarabangsa dan tempatan.

Konflik serantau yang melibatkan Israel dan AS bukan sahaja mengubah peta keselamatan Tehran, malah memberi impak lanjut kepada rakyat di kawasan lain, termasuk Palestin yang terus menanggung beban kemanusiaan. Fokus pada ‘keamanan negara’ oleh kuasa berdaulat sering dilihat tidak setimpal dengan perhatian terhadap nyawa dan hak asasi awam yang terjejas di medan konflik lain. Kegentingan keselamatan tidak boleh menjadi alasan untuk mengabaikan standard kehakiman dan perlindungan sivik.

Kesimpulannya, penahanan besar-besaran ini menuntut penjelasan: nama-nama yang ditahan, tuduhan yang spesifik, bukti yang dikemukakan dan akses undang-undang kepada tertuduh. Komuniti antarabangsa, wartawan bebas dan pertubuhan hak asasi perlu menuntut ketelusan supaya keselamatan negara tidak menenggelamkan prinsip keadilan. Tanpa pengawasan, tindakan semasa krisis berisiko menukar ancaman luaran kepada tekanan tetap terhadap kebebasan awam — sementara suara yang paling lemah, termasuk rakyat Palestin, terus kehilangan tempat dalam naratif keselamatan global.