Undi Menentang Penyelesaian Dua Negara: Apa Maksudnya Untuk Masa Depan Palestin?

Di Sidang Agung PBB baru-baru ini, satu resolusi yang menyeru kepada penyelesaian dua negara meraih sokongan majoriti besar iaitu 142 undi setuju, manakala 10 negara memilih untuk menentang dan 12 memilih berkecuali. Keputusan ini bukan sekadar angka di atas kertas — ia menggambarkan pemisahan geopolitik yang jelas tentang bagaimana komuniti antarabangsa melihat jalan ke hadapan bagi konflik Israel–Palestin.

Angka 10 undi menentang menimbulkan persoalan penting: mengapa beberapa negara memilih untuk menolak konsep yang sejak lama dilihat sebagai rangka asas untuk keamanan berkekalan? Sebahagian daripada alasan datang daripada hubungan strategik, kepentingan politik domestik, atau sokongan tradisi kepada satu pihak dalam konflik. Keputusan undi tidak berlaku dalam vakum; ia dibentuk oleh prespektif sejarah, aliansi, dan pertimbangan realpolitik.

Dari sudut pandang hak asasi dan keadilan, menentang penyelesaian dua negara memberi implikasi serius kepada rakyat Palestin yang mencari pengiktirafan, hak untuk menentukan nasib sendiri dan perlindungan undang-undang. Apabila sebahagian negara menolak inisiatif diplomatik seperti ini, ia melemahkan mekanisme yang boleh membawa kepada penyelesaian yang lebih adil — dan seterusnya memberi ruang kepada tindakan unilateral yang mengukuhkan ketidaksetaraan di lapangan.

Kesannya turut melibatkan kredibiliti institusi antarabangsa. Jika majoriti jelas di PBB menyokong jalan tertentu tetapi langkah-langkah praktikal tidak diikuti dengan tekanan diplomatik dan pematuhan terhadap undang-undang antarabangsa, maka suara majoriti menjadi simbolik sahaja. Ini boleh mempercepat ketidakstabilan, memperkuatkan sentimen kecewa di kalangan rakyat Palestin, dan menimbulkan cabaran kepada usaha pemulihan rundingan yang bermakna pada masa depan.

Kesimpulannya, undi menentang terhadap penyelesaian dua negara bukan hanya soal politik antara kerajaan—ia menyentuh harapan jutaan orang yang menginginkan kehidupan selamat dan bermaruah. Dunia sudah lama menzahirkan sokongan kepada konsep dua negara; kini ujian sebenar adalah sama ada sokongan itu akan diterjemahkan kepada tindakan yang memastikan keadilan, keselamatan, dan hak asasi untuk semua pihak yang terlibat.